در سالهای اخیر، گوگل با معرفی Core Web Vitals (معیارهای حیاتی وب)، رسماً سرعت و تجربه کاربری را به یکی از مهمترین فاکتورهای رتبهبندی تبدیل کرد. اکنون، با تکامل این معیارها، گوگل در حال فراتر رفتن از سنجش سرعت صرف است. معیار جدید و حیاتی INP (Interaction to Next Paint) جایگزین FID شده و تمرکز موتور جستجو را از زمان بارگذاری اولیه، به تعامل واقعی و پاسخگویی سایت در برابر کاربران شیفت داده است.
اگر وبسایت شما سریع بارگذاری میشود اما هنگام کلیک روی یک دکمه یا باز کردن یک منو با تأخیر پاسخ میدهد، معیار INP شما پایین خواهد بود و این موضوع رتبه شما را تهدید میکند. این مقاله جامع، یک راهنمای کامل برای درک INP، اهمیت آن در سئوی فنی و استراتژیهای عملی برای بهینهسازی سایت شما در عصر Core Web Vitals 2.0 است.
Core Web Vitals مجموعهای از معیارهاست که کیفیت تجربه کاربر در بارگذاری، تعامل و پایداری بصری صفحات وب را میسنجد. تا پیش از این، سه معیار اصلی عبارت بودند از LCP، FID و CLS.
INP رسماً جایگزین معیار FID (First Input Delay) شده است. در حالی که FID فقط تأخیر اولیه اولین تعامل کاربر را میسنجید، INP نگاهی جامعتر دارد:
FID فقط اولین تأخیر را میسنجید و بسیاری از سایتها موفق میشدند آن را فریب دهند، در حالی که پس از اولین کلیک، تجربه کاربری نامطلوبی داشتند. INP تمام تعاملات را رصد میکند و اگر سایت شما در پردازش جاوا اسکریپت یا بارگذاری منابع در حین تعامل دچار تأخیر شود، امتیاز INP شما افت خواهد کرد.
INP اساساً زمان بین لحظه شروع تعامل کاربر (مثلاً کلیک روی دکمه "افزودن به سبد خرید") تا لحظهای که صفحه، نتیجه آن تعامل (مثلاً تغییر رنگ دکمه یا نمایش محصول در سبد) را نمایش میدهد، اندازهگیری میکند. این فرآیند شامل سه بخش است:
تأخیر ورودی (Input Delay): زمانی که طول میکشد تا مرورگر، تعامل را تشخیص دهد.
زمان پردازش (Processing Time): زمانی که طول میکشد تا کدهای جاوا اسکریپت وظایف لازم را برای پاسخ به تعامل انجام دهند.
تأخیر ارائه (Presentation Delay): زمانی که طول میکشد تا مرورگر تغییرات بصری را روی صفحه نمایش دهد (Paint).
امتیاز خوب برای INP: یک وبسایت باید بتواند به ۹۰٪ از تعاملات کاربران در کمتر از ۲۰۰ میلیثانیه پاسخ دهد.
از آنجایی که INP مستقیماً به کدهای جاوا اسکریپت و بهینهسازی منابع وابسته است، تیم توسعهدهنده شما باید استراتژیهای فنی زیر را در پیش گیرد:
تقسیم وظایف طولانی (Long Task Breaking):
کدهای جاوا اسکریپتی که بیش از ۵۰ میلیثانیه طول میکشند تا اجرا شوند (وظایف طولانی)، باید به وظایف کوچکتر تقسیم شوند. این کار به مرورگر اجازه میدهد تا بین اجرای وظایف کوچک، به تعاملات کاربر پاسخ دهد و تأخیر را کاهش دهد.
کاهش حجم کدهای غیرضروری:
از بارگذاری کدهای جاوا اسکریپت و CSS که در صفحه فعلی استفاده نمیشوند، خودداری کنید (Code Splitting و Tree-Shaking).
جاوا اسکریپت غیرمسدودکننده:
از ویژگیهایی مانند async
و defer
در تگهای <script>
برای جلوگیری از مسدود شدن رندرینگ توسط جاوا اسکریپت استفاده کنید.
اولویتبندی رندرینگ (Content Visibility):
از CSS content-visibility
برای ارائه دستور به مرورگر استفاده کنید تا عناصر خارج از صفحه نمایش اولیه (Below the Fold) را تا زمانی که کاربر به آنها اسکرول نکرده، رندر نکند. این کار زمان ارائه را کاهش میدهد.
استفاده از CSS به جای JS برای انیمیشنها:
برای انیمیشنهای ساده و تعاملات بصری، تا حد امکان از تبدیلهای CSS (CSS Transforms) و انیمیشنها استفاده کنید، زیرا بسیار سریعتر از انیمیشنهای مبتنی بر جاوا اسکریپت پردازش میشوند.
استفاده از CDN و Caching:
توزیع منابع از طریق CDN و استفاده مؤثر از کش مرورگر، زمان دریافت منابع را کاهش میدهد و به سرعت پاسخگویی کمک میکند.
بهینهسازی سرور (TTFB):
اگرچه INP مستقیماً TTFB (Time To First Byte) را نمیسنجد، اما یک سرور سریع و زمان پاسخگویی اولیه کم، در نهایت به بهبود تمامی Core Web Vitals کمک میکند.
Core Web Vitals 2.0 با معیار INP نشان میدهد که گوگل دیگر کیفیت سایتها را بر اساس سرعتهای مصنوعی نمیسنجد، بلکه بر تجربه کاربری واقعی و پاسخگویی دائمی متمرکز شده است. برای کسبوکارها، این یک فرصت عالی است تا با سرمایهگذاری در سئوی فنی و بهینهسازی کدهای جاوا اسکریپت خود، از سایتهایی که فقط سریع به نظر میرسند اما عملکرد ضعیفی دارند، پیشی بگیرند. تیم نویان پردازش با تخصص در Core Web Vitals و INP، آماده است تا سایت شما را برای موفقیت در عصر جدید گوگل آماده کند.
© All Rights Reserved & Designed by Noyan Pardazesh Group